Söz Müzik: Mabel Matiz
Aranjman ve çalgılar: Sabi Saltiel
Video: Beyefendi Film
…”Bundan tam 10 yıl önce bugün, 1 Ekim 2008’de, kendime bir Myspace müzisyen sayfası açmıştım. Utana sıkıla, tam olarak ne yaptığımı bilmeden, özgüvensizlik içinde. Aslında ilk demolarımı dinleyen ve “bunları derhal yayınlamalısın” diyen bir arkadaşımın, Mesut’un zoru ve gazıyla olmuştu daha çok. O kadar utanıyordum ki kendime bir isim uydurdum. Başka da hiçbir bilgiye veya fotoğrafa yer vermedim sayfada.
İlk yüklediğim şarkı, daha sonra ilk albümümün de açılış şarkısı olacak olan “Arafta” idi. Asla akort tutmayan bir gitar, ortaokuldan kalma minik bir Casio org, dandik bir yaka mikrofonu, sürekli bozulan bir laptop ve o zamanlar henüz hiç mi hiç tanımadığım bir vokal; bir araya geldiğinde ortaya nasıl bir şey çıkabilirse, o çıkmıştı. Tekniği tartışılır olsa da hissi hâlâ gün gibi berrak. 22 yaşında genç bir adam ilk şarkısına neden “kirlendim, kirlendim, yıkandım, kirlendim” diye başlar? Nelere ikna edilmiştir? Bilemiyorum. O günlerde pek düşünmemiştim üzerine. Şimdi şimdi biraz anlayabiliyorum.
Arafta’yı yüklediğim günden sonra her gün Myspace’e girip orada bi’ nevi sosyalleşmeye başladım. Birbirinden harika müzisyenlerle tanıştım, yazıştım, yıllarca sürecek arkadaşlıklar edindim orada. İlk dinleyici yorumlarımı da yine orada aldım. Beni şaşırtan küçük mucizeler oldu. Hiç unutmadığım bir şey, ilklerden, Umay’ın (Umay) bir şarkıma bağlanıp günlerce başka bir şey dinlemediğini yazdığı o kısacık e-mail’i.. Gözlerim faltaşı gibi açılmıştı. İnanamıyordum. Bir diğeri, yine sayfanın ilk zamanlarında, Cemali’nin anasayfama yaptığı bir yorumdu. : ) Biraz daha sonra, telefonun öbür ucunda, çok sevgili Nino Varon vardı ve bana “Sen çok çılgın bir herifsin! Ne yapıyorsan ona devam etmelisin!” diyordu.. Şaşkındım. Hevesliydim de. Şarkılarımın bir şey ifade ettiğini hissetmeye başlamıştım. Yenilerini, daha da yenilerini yazdım. Günler günleri, mucizeler mucizeleri takip etti. Sonra bir yaz akşamı yine diş kliniği nöbetindeyken, Engin abinin (Akıncı) mesajını aldım Myspace üzerinden. “Albüm yapmak ister misin?” diye soruyordu. Sonrasını az çok biliyorsunuz. Profesyonel müzik hayatım böyle böyle, ufak ufak başladı.
Geçen yıllara fazladan kaç yıl, kaç dert, kaç kutlama, kaç ayrılık ve kavuşma sığdı bilmem, sayamam. O kadar çok güzel insan, o kadar çok hikaye var ki. Hep birlikte yazdık. Hep beraber büyüttük. Hiçbir şey bir anda olmadı. Tırnaklarla kazıdık adeta. Dilerim dostluğumuz, birlikteliğimiz hep baki kalsın, güçlenerek sürsün. Çok ama çok kıymetli bir şey benim için. Hepinize kalpten teşekkür ederim. Bana bunları yaptıran kendi öz gücüme ve parçası olduğum büyük bütüne sonsuz teşekkür ederim.
Bütün bunların şerefine, retrospektif bir çalışma niteliğinde, Arafta’yı geçtiğimiz günlerde yeniden seslendirdim. Aranjmanı çok sevgili Sabi Saltiel yaptı, yine harikalar yarattı. Gevrec’te kendi kendimize çaldık söyledik. Performans videomuzu Beyefendi Film çekti.
10 yıl sonra sesim titreyerek söylediğim Arafta’nın bu yeni versiyonunu, ilk demosunu korkarak internete yükleyen o hayalperest, kafası karışık, ama umut dolu Fatih’e ithaf ediyorum şimdi. Nicelerine diyerek ve iyi ki!
Ve tam da burada, kadehimi sana kaldırıyorum sevgili dinleyicim! Duyuyorsun değil mi?
Sevgi ve ışıkla
Mabel “……
[su_youtube_advanced url=”https://www.youtube.com/watch?v=q1F2a24hG98″ autoplay=”yes” loop=”yes”]